مشاوره حضانت فرزند
حضانت فرزند در واقع به معنای حفظ کردن، در کنارگرفتن فرزند، پرورش دادن و او را به سینه چسباندن است. با توجه به احادیث و روایات متعدد، حضانت به مفهوم انجام کارهایی است که فرزند و کودک در انجام آن به دیگران نیازمند است و به طور کلی با توجه به کتایهای لغت و احادیث می توان گفت که حضانت در مفهوم لغوی به معنی نگهداری کردن، نوازش کردن، بر دامن گرفتن، تغذیه کردن و به امور نظافتی و بهداشتی کودک پرداختن است.
شرایط حضانت فرزند:
برای نگهداری طفل (چه پسر و چه دختر) اولویت تا هفت سال با مادر است.در صورتی که بعد از گذشت هفت بین پدر و مادری که از هم جدا شده اند، برای حضانت فرزند اختلاف وجود داشت، در اینصورت تصمیم نهایی را دادگاه اتخاذ می کند. گفتنی ست قبل ا ز اصلاح این قسمت از قانون، حضانت پسر تا دو سال و همچنین حضانت دختر تا هفت سال با مادر بود که این ماده از قانون مدنی در سال ۸۲ اصلاح شد و اگر والدین از هم جدا شوند مادر حق دارد که فرزند را تا هفت سال نزد خود نگه دارد.
ضمنا در صورت فوت یکی از والدین، حضانت طفل بر عهده کسی می باشد که زنده است، و دیگر اعضای فامیل هیچ حقی ندارند.
هرگاه در اثر عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی پدر یا مادری که فرزند تحت حضانت او است صحت جسمانی و یا تربیت اخلاقی طفل در معرض خطر قرار گیرد، آنگاه محکمه می تواند به تقاضای اقربای طفل یا به تقاضای قیم او یا به تقاضای دادستان هر تصمیمی را که برای حضانت طفل مقتضی بداند، اتخاذ کند
مسئولیت های ناشی از حضانت فرزند :
۱- در صورتی که به دلیل حضانت بد فرزند و عدم توجه به او صدمه ای ببیند، مسئولیت خسارت بر عهده فردی است که حضانت طفل بر عهده اوست.
۲- شخص حضانت کننده مسئول تمام خساراتی است که از سوی فرزندان آنان به دیگران وارد می شود.
۳- به استناد قانون مدنی از کسی که حضانت را بر عهده گرفته است بر مبنای تقصیر در نگهداری و تربیت آن می توان مطالبه خسارت نمود.
حتما بخوانید: در چه شرایطی مهریه به زن تعلق نمی گیرد.
۴- شخصی که نگهداری یا مواظبت مجنون یا صغیر یه صورت قانونی یا برحسب قرارداد بر عهده اوست، در صورت تقصیر در نگهداری یا مواظبت، مسئول جبران زیان وارده از ناحیه مجنون و یا صغیر می باشد. و در صورتی که استطاعت جبران تمام یا قسمتی از زیان وارده را نداشته باشد ، از مال مجنون یا صغیر زیان جبران خواهد شد و در هر صورت جبران زیان باید به نحوی صورت بگیرد که موجب تنگدستی جبران کننده زیان نباشد
التزام به حظانت فرزند :
طبق استناد بر ماده ۱۱۷۲ هیج یک از ابوین حق ندارند در مدتی که حضانت طفل بر عهده آنهاست از نگاهداری او امتناع کند.
در صورت خودداری و امتناع ابوین از حظانت، حاکم باید به تقاضای دیگری یا تقاضای قیم یا یکی از نزدیکان و یا به تقاضای مدعی العموم نگهداری طفل را به هر یک از ابوین که حضانت طفل بر عهده اوست الزام کند. در صورتی که الزام ممکن یا موثر نباشد حضانت را بر عهده پدر و هر گاه پدر فوت شده باشد تامین هزینه بر عهده مادر می باشد.
