با سلام خسته نباشید>بدون مقدمه میرم سر اصل مطلب من پسر ۱۴ ساله هستم,من از دست برادر کوچکم رنج میبرم چون در بیشتر مسائل ها او مقصر است ولی بابام منو مقصر میدونه منم کاری جز سکوت نمیکنم,من رابطم با بابام خیلی ضعیفه همش با مامانم حرف میزنم ولی با بابام همچین ارتباط برقرار نمیکنم چیکار کنم؟ من همش فکر میکنم فردی تنها هستم,همش با خودم فکر میکنم به هیچ درد این جامعه نمیخورم ,البته من چند کار خیلی بدی کردم و فکر میکنم بابام برای همین باهام بده درحالی که خیلی موقع از اون کارا گذشته من فردی خجالتی هستم و تو جمع اصلا حرفی نمیزنم همش فکر میکنم بدبختم هیچکی منو دوست نداره,یه دستور العملی بهم بدین که دوستای زیادی پیدا کنم با بابام خیلی خوب بشم از این بدبختی در بیام هی خجالت نکشم خواهش میکنم به من کمک کنید که حداقل یک روز رو تو خوشبختی به سر ببرم اگر کمکم کنید از نوک انگشت پاهاتون تا سرتون رو میبوسم و هر کاری از دستم بر بیاد براتون انجام میدم فقط کمکم کنید. اهان!ما یه خانواده ۴ نفری هستیم و بابام حدود ۲ میلیون حقوق میگیره و من بعید میدونم که از بس خرج دانشگاهم بر بیاد در این مورد هم کمکی کنید که چگونه وضع مالی مون بهتر که نه عالی بشه؟ با تشکر از شما
با سلام
شما بهتره یک مقدار روی رابطه با پدرتون کار کنید و تلاش کنید با احترام گذاشتن و تایید پدر توجه ایشان را به خودتان جلب کنید. و همچنین لطفا در مواقعی که در بحث پیش امده با برادرتان مقصر شما نیستید بدون هر گونه پرخاشگری سعی کنید برای والدینتان مسئله را توضیح دهید. و اما در مورد دانشگاه اراده و برنامه ریزی می تواند شما را به خواسته و هدف نهایی تان برساند.